12 Ιουνίου 2004. Η μέρα που η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου επικράτησε της αντίστοιχης της Πορτογαλίας στην πρεμιέρα του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Αυτό θα προσπαθήσει να καταφέρει και αύριο, ακριβώς 6 χρόνια αργότερα με αντίπαλο την Ν. Κορέα, αλλά σε μεγαλύτερη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξάγεται στα γήπεδα της Ν. Αφρικής.
Οι Έλληνες διεθνείς απογειώθηκαν προχθές με προορισμό την ''Μάυρη Ήπειρο'' και την υπόσχεση για μία αξιόλογη πορεία. Οι αντίπαλοι της Εθνικής μας στην πρώτη φάση είναι η μεγάλη Αργεντινή, η Νιγηρία και όπως προανέφερα η Ν. Κορέα. Η μοίρα όμως πολλές φορές παίζει περίεργα παιχνίδια και έφερε στον δρόμο μας δύο από της τρεις ομάδες που αντιμετωπίσαμε στο Μουντιάλ της Αμερικής το 1994. Τότε διασυρθήκαμε με τον χειρότερο τρόπο αφού δεχτήκαμε 10 γκολ, ενώ δεν είχαμε καταφέρει να σκοράρουμε, φεύγοντας ντοπιασμένοι και με σκυμμένο το κεφάλι από την διοργάνωση. Φόβος λοιπόν ή εκδίκηση; Είναι ένα ερώτημα που ταλαντεύει όλους τους Έλληνες. Ας ελπίσουμε όλοι να επικρατήσει το δεύτερο συναίσθημα και να δούμε μια Εθνική που θα μας κάνει να δακρύσουμε όπως τότε. Στα γήπεδα της Πορτογαλίας.
Οι ''πελαργοί'' πετάξανε κι εκείνοι για την Ν. Αφρική που θα δώσουν σίγουρα μια ανείπωτη ώθηση στους διεθνής μας. Είναι και αυτό ένα μικρό θαύμα του Γερμανού προπονητή μας, Ότο Ρεχάγκελ; Εγώ θεωρώ πως είναι. Ο ''Γερμανός'' εκτός από το να πειθαρχήσει τους διεθνής μας, να εμφυσήσει πνεύμα νικητή στην Εθνική μας ομάδα, κατάφερε να προσελκύσει τους φιλάθλους μας στις κερκίδες οποιουδήποτε ποδοσφαιρικού γηπέδου κι αν αγωνίζεται. Η αγάπη για την Εθνική ομάδα και η ομόνοια των οπαδών επηρεάζουν θετικά τους ποδοσφαιριστές μας που με αυτήν την δύναμη μπορούν να καταφέρουν πολλά πράγματα.
Η ατάκα του δημοσιογράφου Κώστα Βερνίκου : ''Η Ελλάδα πρωταθλήτρια Ευρώπης, στον έβδομο ουρανό όλοι αδέλφια'' ήταν μια φράση που έκανε όλους τους Έλληνες να δακρύσουν και να αναλογιστούν ότι όταν δεν ''τρωγόμαστε'' έρχονται και οι επιτυχίες κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στον αθλητισμό, αλλά σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας.
Ας στηρίξουμε λοιπόν την Εθνική μας ομάδα σε αυτό το δύσκολο έργο που ξεκινάει αύριο και είμαι σίγουρος πως στο τέλος θα χαμογελάσουμε όλοι. Αν πάλι όχι, θα αναμένουμε την επόμενη διοργάνωση.
Ευ. Λ.
