Το άνοιγμα των πυλών του νεόδμητου AEL FC Arena, του νέου δηλαδή γηπέδου της Λάρισας, αποτελεί την ιδανική αφορμή για να δούμε σε τι στάδιο βρίσκεται η υπόθεση «νέο γήπεδο για τον ΠΑΣ» , που όπως πολλάκις έχει δηλώσει στο παρελθόν ο κ. Χριστοβασίλης, αποτελεί το μεγάλο του στόχο.
Φανταστείτε, λοιπόν, ένα γήπεδο κατασκευασμένο από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και από ένα Δήμο, ο οποίος το ενοικιάζει σε μια ΠΑΕ για 40 χρόνια (αυτό δηλαδή που προέβλεπε κάποτε μια προμελέτη εκ Θεσσαλονίκης για το νέο γήπεδο του ΠΑΣ). Η εμπορική εκμετάλλευση του γηπέδου θα ανήκει εξ’ ημισείας στην ΠΑΕ και στην κατασκευαστική εταιρεία, ενώ παράλληλα με την κατεδάφιση του «Ζωσιμάδες» το πρόβλημα στέγασης κάποιων αθλητικών συλλόγων θα διογκωθεί.
Στην αντίπερα όχθη, ο Γιώργος Χριστοβασίλης είναι ξεκάθαρο ότι δεν προσβλέπει απλώς στην κατασκευή ενός αμιγώς ποδοσφαιρικού γηπέδου αλλά και στην ανέγερση ενός εμπορικού πολυχώρου εκμετάλλευσης από την ΠΑΕ, κάτι που είναι αρκετά δύσκολο να γίνει εκεί που σήμερα βρίσκεται η ιστορική έδρα του ΠΑΣ.
Η επιθυμία του μεγαλομετόχου της ΠΑΕ είναι απολύτως θεμιτή, άλλωστε οι ΠΑΕ είναι ανώνυμες εταιρείες και πρέπει να προσβλέπουν σε κέρδος, ειδικά από τη στιγμή που δεν υφίσταται στον ΠΑΣ ο ισχυρός επιχειρηματίας της ευρωστίας ενός Κόκκαλη ή ενός Βαρδινογιάννη. Ωστόσο, πρέπει να ξεχωρίζουμε τις έννοιες «γήπεδο» και «εμπορικό κέντρο με γήπεδο».
Υπάρχει ακόμη μία σημαντική παράμετρος που πρέπει να επισημανθεί: διαθέτει ,άραγε, στην παρούσα φάση η ΠΑΕ τους οικονομικούς πόρους για την ανέγερση του έργου; Αν ναι έχει καλώς, αν όχι, στην προσπάθειά της να πείσει ένα μεγάλο χρηματοπιστωτικό οργανισμό να κατασκευάσει το γήπεδο για λογαριασμό της, οφείλει να εξασφαλίσει το ανάλογο αντίτιμο και εφόσον αυτό δεν μπορεί να κατατεθεί σε ρευστό, πρέπει να δοθεί σε εμπορικούς χώρους. Εφόσον εξασφαλίσει τους συγκεκριμένους πόρους θα προχωρήσει σε νέο διαγωνισμό προς ενδιαφερόμενες κατασκευαστικές εταιρείες, δηλαδή... φτου και από την αρχή!
Για όλα αυτά, βέβαια, θα πρέπει να υπάρξει ξεκάθαρο πλάνο για το πού και πώς θα ξοδευτούν αυτά τα χρήματα, τι θα γίνει με τους εμπορικούς χώρους, καθώς και για το τι επιτρέπει και τι απαγορεύει ο συντελεστής δόμησης.
Το βασικό, πάντως, για τον Χριστοβασίλη, το οποίο πρέπει να επισημανθεί, είναι ότι φαίνεται πως συμμετέχει σε μια σκληρή παρτίδα σκάκι, στην οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει αρκετούς και δύσκολους παίκτες και ο ίδιος χρειάζεται να μελετήσει πολύ τις κινήσεις του. Δεν είναι λίγοι άλλωστε οι φίλοι του ΠΑΣ οι οποίοι ήταν, είναι και θα παραμείνουν φανατικά αντίθετοι στην ιδέα να μεταφερθεί η έδρα της ομάδας από το ιστορικό «Ζωσιμάδες» στο μακρινό Πανηπειρωτικό ή κάπου αλλού.
Τα πράγματα από εδώ και πέρα είναι ξεκάθαρα: πρέπει να κατατεθεί από τον Χριστοβασίλη μια πρόταση τεκμηριωμένη, δίνοντας ιδιαίτερη σημασία στην προσέλευση επενδυτών, οι οποίοι θα εξασφάλιζαν τη βιωσιμότητα του έργου.
Προς το παρόν φαίνεται ότι το νερό έχει μπει στο αυλάκι, ωστόσο θα χρειαστεί να γίνουν ακόμη πολλά και σημαντικά βήματα. Κι αυτά θα έχουν συντελεστεί όταν θα αποφασιστούν οι όροι του διαγωνισμού για την αυτοχρηματοδοτούμενη ανέγερση, τα επόμενα όταν αυτός θα κατακυρωθεί σε κάποια εταιρεία και τα άκρως αποφασιστικά όταν θα αρχίσουν οι εργασίες. Ορίζοντας χρονικός για όλα αυτά; Δύσκολο να εκτιμήσει κανείς! Ισχύει πάντως η διαχρονική ρήση «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός»!
Όσο για την αξία ενός ιδιόκτητου γηπέδου, ιδού τι αναφέρει αγγλική ιστοσελίδα για το γήπεδο «Emirates» της Άρσεναλ. «Η είδηση ότι η Άρσεναλ έγινε η πρώτη αγγλική ομάδα που με 200,8 εκατ. λίρες «σπάει» το φράγμα των 200 εκατομμυρίων λιρών όσον αφορά τα ετήσια έσοδά της είναι σαφώς εντυπωσιακή. Όπως άκρως εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι μέσα σε μία μόλις σεζόν αύξησε τα έσοδά της κατά 63 εκατομμύρια λίρες (95 εκατομμύρια ευρώ).
Το εντυπωσιακότερο, όμως, δεν είναι αυτό. Το εντυπωσιακότερο έγκειται στο γεγονός ότι η έκρηξη των εσόδων της οφείλεται στη μετακόμισή της στο 60.355 θέσεων νέο γήπεδό της, «Εmirates Stadium».
Και για να μη μείνουμε μόνο σε αυτό. Το στοιχείο που καταδεικνύει την απίστευτη οικονομική ευρωστία της ομάδας του βόρειου Λονδίνου είναι ότι στο περασμένο οικονομικό έτος τα έσοδά της από τα τηλεοπτικά συμβόλαια μειώθηκαν κατά δέκα εκατομμύρια λίρες και ότι από τα 177 εκατομμύρια των εσόδων, που έχουν να κάνουν με το «καθαρό» ποδοσφαιρικό της κομμάτι, το 51% αφορά τα έσοδα από τους αγώνες της στο «Εmirates» και μόλις το 25% προέρχεται από την τηλεόραση.
Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι η Άρσεναλ δεν κινδυνεύει να βρεθεί... ξεκρέμαστη στο άμεσο μέλλον, πολύ απλά γιατί τα έσοδά της δεν έχουν μονομερή προέλευση όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τις δικές μας ομάδες, που από την εποχή της... έκρηξης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων μέχρι σήμερα, βασίζουν τον προϋπολογισμό τους σε συντριπτικά μεγάλο ποσοστό στα τηλεοπτικά τους συμβόλαια.
Διαφορετική αγορά θα πείτε. Διαφορετική κουλτούρα, διαφορετικά ήθη και έθιμα. Σίγουρα. Δε δικαιολογεί όμως τέτοιες διαφορές, αν αναλογιστεί κανείς πόσες ακόμα μεγάλες ομάδες του Λονδίνου κάνουν sold out κάθε φορά που αγωνίζονται στην έδρα τους.
Η ιστορία της Άρσεναλ πάνω απ’ όλα καταγράφει μία πραγματικότητα του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Δε νοείται στη σημερινή εποχή να υπάρχει ομάδα που να πρωταγωνιστεί και να μην έχει δικό της γήπεδο προσαρμοσμένο στις ανάγκες της. Η Άρσεναλ δεν έφτιαξε για πλάκα γήπεδο 60.000 θέσεων. Γνωρίζει πολύ καλά ότι έχει πουλημένα όλα της τα εισιτήρια και ότι έχει στην αναμονή 41.000 αιτήσεις για εισιτήρια διαρκείας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, για κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της, το ιδιόκτητο γήπεδο μοιάζει με επιτακτική ανάγκη. Όπως φυσικά και ο… ρεαλιστικός σχεδιασμός για την ανέγερσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου