Από το σκάνδαλο με τα στημένα, στη θλίψη!

Η υπόθεση του ποδοσφαιρικού σκανδάλου πήγαινε για κουκούλωμα -και σας το είχα γράψει όταν, πολύ νωρίς, είχα τις πρώτες ενδείξεις.

Λίγο καιρό αργότερα σας έγραψα ότι θα μείνουν αναπάντητες όλες οι μεγάλες απορίες που δημιουργήθηκαν μετά το θόρυβο τον οποίο προκάλεσαν οι δημοσιεύσεις των συνομιλιών (τις οποίες η έντρομή ΕΠΟ φρόντισε να σταματήσουν).

Οι εκτιμήσεις μου είχαν να κάνουν με τη γνώση του χώρου: Όποιος την έχει, καταλαβαίνει -όποιος δεν την έχει είναι Παύλος Γερουλάνος και εμπιστεύεται τον Πλατινί, την ΕΠΟ, τις πειθαρχικές επιτροπές κτλ.

Στα τσιπουράδικα του Βόλου, εκεί όπου το χειμώνα π.χ τσακώνονταν αυτοί που ήξεραν ότι ο Βόλος θα χάσει στην Τρίπολη με όσους δεν το ήξεραν και δεν το έπαιξαν, κυκλοφορεί η εξής ερώτηση: Τι είναι πιο πιθανό; Να διώξει ο Γερουλάνος τον Μπέο από το ποδόσφαιρο ή να βάλει ο Μπέος τρία – τέσσερα «παιδιά» να πετάξουν το Γερουλάνο από το γραφείο του, έτσι για πλάκα; Την απάντηση δεν σας τη λέω.

Το κουκούλωμα το καταλάβαινε κανείς από την αρχή: ερχόταν ως αποτέλεσμα της συμπεριφοράς διαφόρων. Το βοήθησε πολύ πρώτα από όλα η σιωπή των μη εμπλεκομένων παραγόντων: Έως και σήμερα κανείς παράγοντας δεν έχει βρει το κουράγιο να πάει στον ανακριτή και να του πει δυο τρεις ιστορίες για τους κατηγορούμενους που ξέρει.

Στη συνέχεια, ήρθε η ανικανότητα των αθλητικών εισαγγελέων που αντί να πάρουν τη δικογραφία και να καλέσουν τους πάντες με συγκεκριμένες κατηγορίες περιόρισαν τα κατηγορητήρια στα προ τριετίας ύποπτα ματς, χωρίς μάλιστα να έχουν βρει χρήματα και ανθρώπους να μιλήσουν. Τέλος, το κουκούλωμα ήταν βέβαιο από τη στιγμή που τις κατηγορίες κατά του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας θα τις έκριναν οι ίδιοι δικαστές που αθώωναν το Μπέο και τους συν αυτώ ένα χρόνο τώρα!

Πάλι καλά που η πρωτοβάθμια επιτροπή (αυτή της Σούπερλίγκας) βρήκε το θάρρος να επιβάλει ποινές υποβιβασμού: Αν δεν το είχε κάνει η ΕΠΟ θα τους αθώωνε όλους και πανηγυρικά! Σας κάνει εντύπωση η εξέλιξη; Κακώς. Σκεφτείτε ότι στην Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ που αθώωσε τις ομάδες πρόεδρος είναι ο αρεοπαγίτης κ. Λεοντής: Ο άνθρωπος αυτός αρνήθηκε να δικάσει την υπόθεση, κρύφτηκε πίσω από τυπικούς λόγους και κάποτε θα πρέπει να μας εξηγήσει το γιατί.

Το χειρότερο είναι ότι και η έρευνα της τακτικής δικαιοσύνης μοιάζει να τελματώνει. Ο βασικός λόγος είναι ότι και αυτή γίνεται σε λάθος βάση. Αναζητούνται π.χ. χρήματα που έχουν παιχτεί σε ματς πριν από τρία χρόνια και καλλιεργούνται φρούδες ελπίδες ότι θα συνεργαστούν με τους ανακριτές οι μπουκ της Μαλαισίας –πράγμα που, σας διαβεβαιώνω, αποκλείεται.

Αντί η έρευνα να εστιαστεί στο πόθεν έσχες ανεπάγγελτων παραγόντων που συντηρούν ομάδες που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ, οι ανακριτές καλούν δημοσιογράφους για να ακούσουν διασκεδαστικές ιστορίες για τον Ψωμιάδη π.χ – ή για να τους αποσπάσουν μαρτυρίες –λες και οι δημοσιογράφοι είναι ντέντεκτιβ!

Η ιστορία των στημένων αγώνων ξεκίνησε ως σκάνδαλο και συνεχίζεται ως ιστορία θλίψης. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι κανείς θεσμικός δεν παραιτήθηκε και κανείς δεν έχει βρει το κουράγιο να ζητήσει από τον κόσμο ένα συγνώμη. Ολοι συμπεριφέρονται σαν τα πράγματα να διαδραματίστηκαν σε μια φανταστική χώρα, κάπου μακριά.

Και όλοι παραμένουν στις θέσεις τους: Οι πολιτικοί για να παίξουν τους εξυγιαντές και οι ποδοσφαιρικοί άρχοντες για να παίζουν το ρόλο εκείνων που ανησυχούν για το ποδόσφαιρο. Ενώ η μόνη τους ανησυχία ήταν να μη μιλήσει ο Μπέος και γι’ αυτό κι έκαναν ότι ήταν δυνατό για να τον αθωώσουν…

Καρπετόπουλος