Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Tα καλά και τα στραβά (της μεταγραφής) του Βιτόλο


Η «τρύπα» που άφησε το «αντίο» του Ζιλμπέρτο Σίλβα έκλεισε και μάλιστα σχετικά γρήγορα μετά τη φυγή των Μάτος, Σισέ που άφησαν και έφεραν λεφτά στο ταμείο του Παναθηναϊκού. Εγινε, όμως, αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;

Εντύπωσή μου είναι πως, σε γενικές γραμμές, ο Ισπανός είναι απλώς ένας «καλός» παίκτης, ο οποίος δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά σε έναν Παναθηναϊκό από τον οποίο θα απουσιάζει την επόμενη σεζόν η ηγετική προσωπικότητα και η κλάση των Σισέ, Ζιλμπέρτο.

Για να καταφέρει να δώσει στον Παναθηναϊκό αυτά που χρειάζεται στη συγκεκριμένη θέση, ο Ισπανός καλείται να βελτιωθεί σε πολλά απ΄ αυτά που απαιτεί από έναν μέσο το ανταγωνιστικό ποδόσφαιρο του 2011.

Τα «πώς» και τα «γιατί» αυτής της συνολικής εκτίμησης ακολουθούν σε μια σύνοψη των «+» και «-» της μεταγραφής του Βιτόλο. 

+ Είναι μια μεταγραφή όχι υψηλού κόστους (ελεύθερος), ενός παίκτη σε παραγωγική ηλικία, που προορίζεται για βασικός. Για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα του Παναθηναϊκού μπορεί να χαρακτηριστεί και «καλή επιλογή». Για άλλες εποχές, θα ήταν μια «συμπληρωματική» επιλογή.  
+ Είναι εξαιρετικός στα «ταπώματα» είτε μόνος του είτε με δεύτερο παίκτη και τα τρεξίματά του δεν τα είχε κανένας αμυντικός μέσος του Παναθηναϊκού (πλην Μάτος την πρώτη χρονιά) τα τελευταία χρόνια.
+ Παρότι η συμπεριφορά του απέναντι στον ΠΑΟΚ στο τελευταίο επεισόδιο της σχέσης τους δεν ήταν η πρέπουσα, ουδείς τολμά να αμφισβητήσει την αφοσίωσή του στην ομάδα του. Επαιξε πολλά ματς όντας τραυματίας, δεν είναι φυγόπονος, αντίθετα στον Δικέφαλο ήταν και συνεπής και φιλότιμος και team-player.
+ Για πάρα, μα πάρα πολλά χρόνια, ο Παναθηναϊκός δεν διαθέτει αμυντικό μέσο που να «δαγκώνει». Να ρίχνει και κάποια «σοβαρή» κλωτσιά όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Ο πιο… σκληρός αμυντικός μέσος του ήταν τα τελευταία χρόνια ο Σιμάο! Ο Βιτόλο θα προσφέρει πολλά σ΄ αυτόν τον τομέα αν δεν παρασύρεται σε ανοησίες με αχρείαστες κάρτες. Μια ματιά σε βιντεάκια με μαρκαρίσματά του θα πείσει και τον πιο δύσπιστο…
+ Παρότι η θέση του απαιτεί μεγάλη καταπόνηση δεν τραυματίζεται εύκολα. Παίρνει, όμως εύκολα την κίτρινη, κατά μέσο όρο μία ανά τρία ματς! Πέρυσι έπαιξε 36 ματς σε όλες τις διοργανώσεις (12 κίτρινες, 1 κόκκινη) και πρόπερσι 31 ματς (9 κίτρινες, 1 κόκκινη).
+ Γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες, τους αντιπάλους, τους διαιτητές, τους συμπαίκτες, την ατμόσφαιρα του ελληνικού πρωταθλήματος και μιλά την ίδια γλώσσα με τον Φερέιρα, του οποίου θα είναι ένα από τα βασικά «εργαλεία».
+ Δεν έχει αναφερθεί σοβαρό πρόβλημα με την συμπεριφορά του στα αποδυτήρια και… δεν είναι πρόβλημα ότι ήθελε τα χρήματά του στην ώρα τους, όπως και όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ (άλλοι έκαναν περισσότερη, άλλοι λιγότερη υπομονή). Ελυσε σταδιακά και το θέμα με τον Βιεϊρίνια, τον οποίο είχε στείλει στο νοσοκομείο (ΠΑΟΚ – ΑΡΗΣ 1-0, 28/9/2008). Δεν ήταν ο πιο δημοφιλής στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ, αλλά ούτε και… αντιπαθής (ίσως έγινε τώρα…)

-  Δεν έχει ούτε τις παραστάσεις, ούτε την πείρα, ούτε το ειδικό βάρος, ούτε το μυαλό, ούτε την πάσα του Ζιλμπέρτο Σίλβα. Και ασφαλώς δεν εμπνέει σε συμπαίκτες τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη του Βραζιλιάνου.
-   Δεν… υπάρχει στον αέρα και δεδομένου του προβλήματος του Κατσουράνη (παρότι επιθετικά τα καταφέρνει μια χαρά με κεφαλιές) στον ίδιο τομέα, ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και στις πρώτες μπάλες και στις στημένες φάσεις αμυντικά, όπου συνήθως βοηθούν πολύ και οι μέσοι.
-   Δεν έχει μεταπωλητική αξία. Στα 28 του δεν μπορεί να φέρει ούτε ευρώ στον Παναθηναϊκό. Εκτός κι αν πιστεύει κάποιος ότι ένας παίκτης ο οποίος ουσιαστικά έμενε ελεύθερος και προκάλεσε το ενδιαφέρον μόνο δύο μικρομεσαίων ισπανικών ομάδων, μπορεί να βγάλει μάτια στην Ευρώπη και να φέρει πρόταση.
-   Δεν δίνει ρυθμό στο ματς, όπως ο Ζιλμπέρτο, παλαιότερα ο Σόουζα, στα καλά τους ο Μάτος και ο Αγγελος Μπασινάς (ο οποίος παρεμπιμπτόντως μπορεί και να το «κόψει» οριστικά τούτο το καλοκαίρι). Δεν έχει δείξει δηλαδή (εν αντιθέσει ασφαλώς με τον Πάμπλο Γκασρσία, ο οποίος βεβαίως έχει άλλα, πολλά ποδοσφαιρικά κουσούρια), πώς να ρυθμίζει την ταχύτητα του παιχνιδιού της ομάδας του, ανάλογα με τις συνθήκες, την εξέλιξη, τις περιστάσεις του αγώνα και ασφαλώς τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα του αντιπάλου.
-  Ο Βιτόλο που έχουμε δει δεν παίρνει όσες επιθετικές πρωτοβουλίες  απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο από έναν χαφ. Δεν παίζει κάθετα, δεν σουτάρει συχνά, συνήθως αρκείται στα μαρκαρίσματα, τις κοντινές πάσες και τα ανοίγματα στα πλάγια. Αν ο Παναθηναϊκός θέλει έναν «καλύτερο Σιμάο» έχει καλώς…
 Δεν έχει ούτε… 3 γκολ ετησίως. Μόνο με πέναλτι και αν…

Leoforos.gr: Σερέτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου